Praca warsztatowa to moja pasja, nieobarczona przymusem efektu, droga która jest celem:)
Zawsze irytowało mnie, że nauka w szkole, także teatralnej.. to w zasadzie zaspokajanie wymagań nauczyciela, tak jakby ów nauczyciel nieustannie mogł stać za uczniem i mówić: "dobrze" albo: "niedobrze" także w dorosłym życiu, niejako wziąć odpowiedzialność za moją pracę. Po pewnym czasie okazuje sie jednak, że nieustannie spełniam oczekiwania mitycznego NAUCZYCIELA nie odnajdując własnej drogi, własnego stylu.
Metodami, które idą pod prąd temu tradycyjnemu nurtowi są DRAMA i IMPROWIZACJA.
Drama odwołuje się do naszych indywidualnych cech wydobywając je i rozwijając.
Improwizacja uczy wybaczać sobie każdy błąd i zachęca do nieustannej pracy.
Tych metod używam w pracy warsztatowej, które ze swej natury rozwijająco działają także na prowadzącego :)
Sephen Hawking twierdzi, że możliwa jest matematyczna hipoteza wszechświata bez początku. A co jeśli jedynym celem jest droga? ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz